Het viel echter niet mee om een eigen klas te krijgen, een vaste baan. Het vele invallen op evenzovele scholen en nog meer verschillende groepen, bleek in combinatie met mijn eigen hooggevoelige karakter geen geslaagde combinatie.

Telkens na een paar jaar in het onderwijs gewerkt te hebben, ging ik ‘uitrusten’ in een administratieve functie op kantoor. Maar ja… daar kwam ik ook niet tot mijn recht!

Na al met al dertien jaar wisselen tussen het werken in het onderwijs en op kantoor, ontdekte ik medio 2018 dat mijn burn-outs mede het gevolg waren van mijn hooggevoelig zijn. 

Plots vielen er heel veel puzzelstukjes op hun plaats: hoe ik wist dat iemand niet lekker in zijn/haar vel zat, intense emoties had, de details zag als mijn moeder eens wat veranderd had in huis (en geloof me: dat deed en doet ze graag), waarom ik mezelf vroeger op een goed moment had wijs gemaakt dat ik geadopteerd was omdat ik zo anders was dan mijn ouders en broertjes, mijn hoofd zó ontzettend vol kon zijn, ik ontzettend kon nadenken over iets, waarom mijn fantasie grenzeloos was/is/blijft en ik heel creatief ben.

Dit alles maakt dat ik er voor kies om kindercoach te zijn voor hooggevoelige kinderen én hun ouders. Ik weet uit eigen ervaring hoe het is om een hooggevoelig kind te zijn én hoe het is om ouder van een hooggevoelig kind te zijn.

Naast het werken in en aan mijn praktijk werk ik nog steeds als vrijwilliger op de Ulebelt, afdeling educatie. Ik ben graag in de natuur, het liefst aan het water.

Thuis ben ik het liefst aan het ‘prutselen’, bezig met naald en draad, verf, inkt, kleurpotlood en papier, stof of ander materiaal. Ik volg ongeveer een patroon, maar geef er graag mijn eigen draai aan.